دلم تنگ است از این دنیا چرایش رانمی دانم

من این شعر غم افزا را شبی صد بار می خوانم

چه می خواهم از این دنیا، از این دنیای افسونگر

قسم بر پاکی اشکم جوابم را نمی دانم

شروع کودکی هایم، سرآغاز غمی جانکاه

از آن غم تا به فرداها پراز تشویش،گریانم

بهار زندگی را من هزاران بار بوییدم

کنون با غصه می گویم خداوندا پشیمانم

به سوی در گه هستی٬ هزاران بار رو کردم

الهی تا به کی غمگین دراین غمخانه می مانم

خدایا با تو می گویم حدیث کهنه غم را

بگو با من که سالی چند دراین غمخانه مهمانم

دلم تنگ است از دنیا چرایش را نمی دانم

ولی یک روز این غم را زخود آهسته می رانم

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: